Joan Jonas

In 1970 stond Joan Jonas op enkele meters afstand van het publiek, volledig naakt. Nauwkeurig inspecteerde ze met een klein handspiegeltje elk deel van haar eigen lichaam. De toeschouwers zagen enkel de kunstenaar, maar niet wat ze zelf in de spiegel zag. Vandaag nemen andere performers de plaats in van de 88-jarige kunstenaar. Zo is Mirror Check een zeldzame performance waarin de kunstenaar haar rol overdraagt aan andere (jonge) vrouwen.  

Een vijftiental vrouwen houdt hoge, smalle spiegels vast. Ze bewegen zich in trage patronen, mooi op een rij. Voortdurend draaien ze zich naar de toeschouwers toe, die zichzelf in de ene na de andere spiegel terug zien kijken. De performers houden het publiek letterlijk en figuurlijk een spiegel voor. Ze creëren een afstand én tegelijk ook een verbinding. Als toeschouwers kunnen we niet anders dan nadenken over onze plek in het geheel.  

Joan Jonas werkt vaak op de relatie en de afstand tussen publiek en kunstwerk. Six Feet (A Measuring Distance, 2020) is een werk dat letterlijk met afstand speelt. Tijdens de coronapandemie was ‘6 feet’, bijna 2 meter, in de VS de afstand die bewaard moest worden tussen twee mensen. De afstandhouder heeft vandaag zijn functie verloren. Het is nu een herinnering aan een periode waarin veel mensen in isolatie naar elkaar verlangden.  

• Doorlopend te zien  
• Niet aanraken a.u.b. 

In deze spiegelende ruimte komen voorwerpen uit eerder opgevoerde performances van Joan Jonas samen, voor het eerst in openlucht. De objecten verwijzen naar memorabele momenten uit Jonas’ artistieke praktijk. Ze vormen sporen van de performers, stand-ins, een archief. De losse voorwerpen staan op zichzelf én vormen samen een installatie, waar ook jij als toeschouwer via de reflectie in de spiegels even deel van uitmaakt.  

• Doorlopend te zien 
• Niet aanraken a.u.b. 

Joan Jonas verwelkomt je vanuit haar atelier. Ze wuift je na je bezoek ook weer uit. Toch is de kunstenaar zelf afwezig, je ziet enkel haar spiegelbeeld. Het werk herneemt een videowerk uit 1976 waarin ze zichzelf elke ochtend en avond begroette in een camera. Voor deze versie richt Jonas zich tot haar reflectie. Via de spiegel is ze aanwezig. Spiegels die mensen verbinden, komen terug in bijna al haar werken in de tentoonstelling.  

• Doorlopend te zien, duur: 16 min. 
• Niet aanraken a.u.b.